Pien de Wit

                Leven en sterven met een lach en een traan

Ik heb ooit een prachtige droom gehad, over een spinnetje dat tranen in diamantjes veranderde. In de pop-up hieronder neem ik je mee in mijn droom. Dankzij die droom weet ik wat ik te doen heb in het leven: Tranen in diamanten veranderen, rondom de dood en afscheid nemen. Ik noem dat ook wel: Dansen met de dood, omdat dit zowel verdrietig als mooi kan zijn.

Als je weet dat je dood gaat, kan het fijn zijn om samen terug te kijken naar je leven. Misschien zijn er dingen die je  graag had willen doen, maar niet hebt gedaan.  Of andersom. Het kan rust brengen om daar alsnog iets mee te doen, al is dat symbolisch. Ik denk met je mee om daar een passende manier voor te vinden, een ritueel voor te maken. Dat kan leiden tot een gedicht, een lied, een voorstelling, een verhaal, een schilderij, een beeld, of gewoon een gesprek. We hebben een of meerdere gesprekken, en komen dan tot een idee dat we met jou alleen, of samen met een aantal  mensen om je heen die je dierbaar zijn gaan uitvoeren.

Ook als iemand niet meer in je leven is, hetzij door de dood, hetzij doordat het contact verbroken is, kunnen we samen kijken wat je  hier en nu kunt doen of zeggen in relatie tot die persoon, om de relatie op te schonen, of  jezelf alsnog  te uiten waar dat je eerder niet kon of wilde. Je kunt de tijd niet terugdraaien, maar het kan je meer rust brengen om alsnog iets te doen. Rituelen kunnen hier goed bij helpen.

Ik kijk en luister naar je met al mijn zintuigen, ervaring, kennis en intuïtie.